foetsie

Floris zit nu al in Londen en aan mij (Joanne) de eer om een stukje te schrijven.
We hebben net eventjes gebeld vanuit Londen, tot nu toe loopt de reis voorspoedig. Nou ja voorspoedig..
Anneke zou ons naar het vliegveld brengen met de auto. De auto had al een poos in de kou stil gestaan, dus ze had vanmiddag even een testritje gedaan. Checkcheckdubbelcheck. Alles deed het.

Ik zou eerst naar mama fietsen en dan zouden we Floris met z'n tassen ophalen. Kom ik aan, ik zie de auto staan en denk 'wat is dat voor een oostblok auto?' Nummerplaten eraf.. Voor èn achter.. Foetsie.. Gejat in het halfuurtje dat de auto voor het huis stond.. Overdag.. Niets gemerkt.. Hoe verzin je het!

Gelukkig bestaan er nog zoiets als treinen en een fijne vriendin die dan naar schiphol gaan. Ik hoefde het niet helemaal alleen te doen :-)
En nu? Moe, verlamd gevoel, eigenlijk besef ik het nog niet. Maar stiekum eigenlijk ook heel trots dat hij zo'n avontuur aan gaat!

Owja, er belde net een meneer: de nummerplaten zijn gevonden. Beetje dubbel gevouwen, maar nog wel bruikbaar.
Joanne